www.pitak.fora.pl

Władysław Pitak · Gość

Zasady kształcenia zdolności twórczych

autor: Władysław Pitak

Intencją tej części pracy jest przedstawienie koncepcji pracy z uczniami zdolnymi twórczo, która mogłaby być realizowana warunkach pracy pozalekcyjnej i pozaszkolnej w ścisłym powiązaniu ze szkołą.

Proces wychowania przez ekspresję dramatyczną jest uzależniony od respektowania podstawowych zasad dydaktycznych :

1.Indywidualizacja kształcenia i wzmocnienie motywacji uczenia się.
2.Łączenie teorii z praktyką.
3.Dobór i wzbogacanie treści programowych stosownie do wieku, rozwoju psychicznego i fizycznego.
4.Zachęcanie do twórczego działania w warunkach umożliwiających wyzwalanie sił twórczych.

WP · Gość

Ad 1.

autor: Władysław Pitak

Podstawową zaletą tej zasady jest troska o racjonalne wykorzystanie potencjalnych
możliwości poznawczych ucznia oraz możliwość przyspieszenia rozwoju zdolności twórczych. Indywidualizacja kształcenia jest często praktykowana w szkolnictwie wyższym i średnim w odniesieniu do uczniów wybitnie zdolnych, ale może być także stosowana w odniesieniu do dzieci. Ten rodzaj działania może się wyrażać w pracy z indywidualnym pedagogiem, a także w samodzielnych próbach i przedsięwzięciach twórczych w środowisku wychowanka.

O roli i trudności zadan we wzbudzaniu motywacji uczenia się i osiągania sukcesu mówi teoria motywacji J.W.Atkinsona 36), która głosi, że motywacja do osiągania sukcesu zależy od siły motywu rozumianego jako pragnienie, stanowiące dyspozycję motywacyjną, celu, do którego człowiek dąży oraz prawdopodobieństwa osiągnięcia tego celu. Warunkiem prawidłowo funkcjonującej motywacji uczenia się w świetle teorii Atkinsona jest :

a) potrzeba uczenia się jako dyspozycja motywacyjna,
b) cel uczenia się jako uświadomiona pobudka działania,
c) prawdopodobieństwo osiągnięcia tego celu.

Zgodnie z powyższą teorią istnieje możliwość regulowania motywacją uczenia się poprzez odpowiednie manipulowanie zadaniami o różnym stopniu trudności. Odpowiednio dobrane zadania, dostosowane do możliwości uczniów i nakierowane na funkcje myślenia twórczego powodują rozruch mechanizmu motywacyjnego, który z kolei pobudza określone funkcje intelektualne do "działania".

Oto trzy zadania dramatyczne ilustrujące powyższe założenie :

A.Wkładasz sweter, zapinasz guziki, bierzesz teczkę i biegniesz do szkoły.
B.Za późno wstałeś, możesz spóźnić się do szkoły. Co robisz ?
C.Zaspałeś, spieszysz się do szkoły, ale wiesz, że nie zdążysz na pierwszą lekcję. Na dworze jest ciepło, postanawiasz w parku zaczekać do końca pierwszej lekcji i oto nad tobą staje nauczyciel z twojej szkoły, który według planu zajęć miał mieć z tobą ową lekcję.

Przy rozwiązywaniu przedstawionych zadań czynnikiem motywacyjnym u uczniów może być wartość nagrody w postaci, np. pochwały. Zgodnie z teorią motywacji J. Atkinsona realne prawdopodobieństwo osiągnięcia sukcesu jest jednym z głównych czynników motywujących działanie 37). W świetle tej teorii propozycja zadania trzeciego (C) dla ucznia, który od niedawna uczestniczy w treningu dramatycznym, byłaby niewskazana, ponieważ prawdopodobieństwo rozwiązania go przez tego ucznia jest mało realne, powodowałoby w następstwie zaniżanie poczucia sukcesu i w związku z tym osłabienie motywacji działania.

Na czym polega różnica trudności tych zadań ?

A.- głównie przypominanie i zastosowanie posiadanych umiejętności - angażuje się tutaj bardziej funkcje pamięciowe, aniżeli funkcje myślenia;
B.- na gruncie zdobytych umiejętności angażowanie w większym stopniu niż w zadaniu (A) czynności myślenia dywergencyjnego;
C.- w zadaniu tym wymaga się przede wszystkim myślenia plastycznego opartego na giętkości, płynności i oryginalności. Niezbędna tu także jest szybkość reakcji (inteligencja jako zdolność szybkiego adoptowania się do nowych warunków).

wp · Gość

Ad 2.

autor: Władysław Pitak

U podstaw zasady łączenia teorii z praktyka znajduje się rozróżnianie dwóch rodzajów myślenia: praktycznego i teoretycznego. Myślenie praktyczne opiera się na spostrzeżeniach, a następnie wyobrażeniach przedmiotów i zjawisk nagromadzonych bezpośrednio w praktyce. Myślenie teoretyczne opiera się na twierdzeniach. Jego wartość zależy od przestrzegania zasad logiki, czyli poprawnego rozumowania. Rola łączenia teorii z praktyką polega na wzajemnym oddziaływaniu myślenia praktycznego i teoretycznego. Pomiędzy tym dwoma rodzajami myślenia zachodzi sprzężenie zwrotne, będące ciągłym procesem rozwojowym doskonalącym możliwości człowieka w zakresie jego myślenia i działania. Chodzi o to, aby uczniowie równolegle ze zdobywanymi wiadomościami teoretycznymi stosowali je w praktyce.

Wzajemne zależności między myśleniem praktycznym i teoretycznym można zilustrować następującymi przykładami :

A.Teoria:

"Wszystko, cokolwiek dzieje się na scenie, powinno dziać się w jakimś celu. Nie należy grać namiętności i roli, lecz trzeba działać pod wpływem namiętności i roli, zgodnie z jej charakterem" 3 Cool

.

B.Praktyka:

Zamykanie i otwieranie drzwi. (Chodzi tu o zamiar zamknięcia lub otwarcia) Motywacja: w mieszkaniu jest duszno.

C.Teoria:

"Motywacja inicjuje każdą działalność, jest dźwignią dla artysty, która ze świata rzeczywistego przerzuca go w świat fikcji, gdzie może dokonywać się twórczość" 39).

Psychologiczny aspekt powyższych przykładów polega na tym, że uczniowie przechodząc od myślenia teoretycznego do praktycznego oraz myślenia praktycznego do teoretycznego, rozwijają tym samym zarówno sferę spostrzeżeniowo-wyobrażeniową jak i sferę intelektualną.

wqp · Gość

Ad 3.

Zagadnienie doboru treści programowych jest jednym z fundamentalnych problemów pedagogicznych.

Z wielu teorii dotyczących tej problematyki, na uwagę zasługuje teoria problemowo-kompleksowa B. Suchodolskiego, 40) która głosi, że treść kształcenia musi się ściśle łączyć z jego funkcją. Inaczej mówiąc: prawdziwe przygotowanie do życia nie może polegać tylko na ćwiczeniu umiejętności, lecz także na jednoczesnym ćwiczeniu wykorzystania ich do realizacji wartościowych celów.

Pedagog prowadzący zajęcia z ekspresji dramatycznej powinien więc treści programowe dostosować do możliwości wykonawczych dziecka, różnicować program kształcenia w zależności od wieku dziecka, rozwoju psychicznego i fizycznego, a także trafnie oceniać wynik wykonania, np. Jeżeli pokazujemy uczniom obrazek przedstawiający kolorowy pejzaż jesieni i zachęcamy ich do ułożenia na ten temat opowiadania, to głównym celem tego ćwiczenia powinno być uruchomienie dziecięcej wyobraźni i myślenia dywergencyjnego.

Wychowawczy aspekt zadania powinien wiązać się z kształtowaniem postawy twórczej dzieci. Jeżeli tak sformułowane zadanie zastosujemy jako środek do sprawdzenia wiadomości dzieci na temat jesieni i będziemy ograniczali lub negowali te wypowiedzi, które naszym zdaniem "nie pasują", bo nie wiążą się z tematem obrazka, wówczas nieświadomie będziemy hamowali rozwój zdolności twórczych.

wp · Gość

Ad 4.

autor: Władysław Pitak

Twórcza ekspresja zależy także od atmosfery istniejącej w czasie zajęć w zespole, a ta jest przeważnie dziełem nauczyciela - animatora. Zadaniem jego nie jest reżyserowanie według własnych pomysłów, ani nauczanie, ani wreszcie instruowanie, ale ożywianie, inspirowanie, zachęcanie wychowanków do twórczego działania.

L. Rybotycka 41) podaje kilkanaście przykazań, których respektowanie ułatwia stworzenie twórczej atmosfery. Przypominają one wskazówki Torrance'a. Jaka zatem wg Rybotyckiej jest rola animatora?

Powinien on :
1.Budzić zainteresowania i potrzebę poznania.
2.Kierować obserwacją dziecka.
3.Pomagać w odnajdywaniu i uświadamianiu nowych środków wyrazu.
4.Odkrywać przed dzieckiem świat rytmu, dźwięku, umożliwić "elokwencję ciała", dać pełniej poznać aparat głosowo-wymawianiowy,
5.Uzmysłowić, czym jest przestrzeń.
6.Pomóc w rozwinięciu umiejętności koncentrowania się.
7.Przyzwyczaić do wytrwałości, dyscypliny, opanowania, stawiania sobie wymagań.
8.Umieć różnicować wymagania dot. wykonania inspirowanego zadania dramatycznego.
9.Każdy wysiłek twórczy akceptować.
10.Przestrzegać rytmu spotkań (np. znaki na początek i na koniec spotkań, wzywające do przyjęcia określonej postawy, znaki na początek i na koniec każdej gry, etiudy).
11.Przestrzegać zasady fabularnego podawania ćwiczeń (zamiast ćwiczyć równowagę, lepiej zaproponować przeistoczenie się w płynący statek lub lecący samolot).
12.Podając temat lub fabułę zalecać każdemu wymyślać swoje "jak". Nie wolno nigdy kazać naśladować siebie.
13.Układając plan zajęć i prowadząc ćwiczenia dbać o przeplatanie z sobą różnych ich rodzajów.
14.Przestrzegać zasady: Uczestnicy zajęć nigdy nie powinni wychodzić z nich zasapani i zmęczeni; gdy w szkole był "trudny" dzień (wizytacja, klasówka), zajęcia trzeba "rozrzedzić" - oprzeć je na grach rozluźniająco-odpoczynkowych.

senior

MUZYKOTERAPIA jako zabieg uzdrowiskowy w sanatoriach
--------------------.
.
mgr Władysław Pitak podjął temat niezwykle ciekawy nie tylko z punktu widzenia naukowego, ale również praktycznego. Prowadzona przez niego wieloletnia działalność na terenie uzdrowiska Kołobrzegu, Dźwirzyna i Mielna została uznana za bardzo pozytywny czynnik leczenia uzdrowiskowego. Uzyskane zaś efekty terapeutyczne są wysoce zadowalające. (...) Obserwując działalność mgr W. Pitaka oraz oceniając jego zaangażowanie naukowe na polu muzykoterapii, nie tylko popieram całkowicie tę działalność, ale uważam, że wyniki tej pracy skondensowane statystycznie nadają się w zupełności na dysertację doktorską. (...)
Naczelny Lekarz Uzdrowiska Kołobrzeg- Doc. dr hab. med. Bohdan Trzeciak

senior

ARTOS - OŚRODEK LOGOTERAPII i TRENINGU OSOBOWOŚCI

logopeda dyplomowany , psychoterapeuta mgr Władysław Pitak.
[link widoczny dla zalogowanych]
Rejestracja telefoniczna : 94-340-60-06
Godziny przyjęć uzgadniane są z pacjentami

Bożena · Gość

Mam płyty CD-audio, których słucham i jednocześnie wykonuję odpowiednie ćwiczenia o charakterze izometrycznym (napinająco-rozluźniającym).

Takim ćwiczeniem jest relaksacja progresywna (postepująca) Jacobsona. Celem tego ćwiczenia jest (poprzez uświadomienie sobie różnicy między napięciem a rozluźniem ) stopniowe osiąganie stanu relaksu ( rozluźnienia mięśni, naczyń krwionosnych i systemu nerwowego).

Trening autogenny Schultza jest kolejnym ćwiczeniem, w czasie którego spokojnie leżymy lub siedzimy i wysyłamy informacje (sugestie) do poszczególnych części ciała, układów i narządów, w wyniku których następuje pełne rozluźnienie całego ciała oraz zmiany morfologiczne w zakresie tzw. wydzielania wewnętrznego i składu chemicznego naszego ciała.

Obu ćwiczen słucham i zachowuję się stosownie do podawanych przez lektora (W.Pitaka) sugestii.

sponsor · Wysłany: Pią 17:24, 08 Mar 2013 Temat postu:

.
* TWÓRCZOŚC JAKO PROCES ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW

Współczesna wiedza psychologiczna dostarcza przekonujących danych, że zdolność do twórczości nie jest
determinowana genetycznie uwarunkowanymi własnościami, że każdy człowiek posiada tę zdolność w
większym lub mniejszym stopniu?

>>> [link widoczny dla zalogowanych]

* INTELIGENCJA A ZDOLNOSCI TWÓRCZE
Wielu psychologów i pedagogów wyraża pogląd , że sprawdzać i oceniać u ucznia bezpośrednio można tylko wiedzę, umiejętności i nawyki, tak jakby możliwości umysłowe stanowiły bliżej nieuchwytną , nie podlegającą kontroli właściwość, za której rozwój nie można odpowiadać. Inteligencja pozostaje, tak jak inne właściwości psychiczne , na zewnątrz osiągnięć i stanowi jedynie warunek niezbędny dla sukcesu.

>>> [link widoczny dla zalogowanych]

* EKSPRESJA I AKTYWNOŚC TWÓRCZA DZIECKA
Już od momentu urodzenia dziecko zaczyna siebie wyrażać. Początkowo u noworodków chodzi wprawdzie tylko o potrzeby instynktowne, o których musi być powiadomione otoczenie, w pierwszej fazie prawie wyłącznie reprezentowane przez matkę.

>>> [link widoczny dla zalogowanych]

* DRAMATYZACJA – TEATR BEZ PUBLICZNOŚCI
Nie wiadomo dokładnie, ani dlaczego człowiek odczuwa potrzebę grania, ani co się w nim dzieje w trakcie procesu przyjmowania na siebie innej postaci , tj. tworzenia roli. Natomiast zupełnie oczywista i udowodniona empirycznie jest rozdzielność postaci scenicznej i prywatnej osobowości aktora.

>>> [link widoczny dla zalogowanych]

* ROZPOZNAWANIE I KSZTAŁCENIE ZDOLNOŚCI TWÓRCZYCH ( model normatywny)
Każda działalność człowieka może mieć charakter reproduktywny lub produktywny. Tradycyjne nauczanie w szkole opiera się głównie na funkcji pamięci, co sprzyja rozwojowi zdolności reproduktywnych.

>>> [link widoczny dla zalogowanych]

* KONSEKWENCJE EKSPERYMENTALNEGO TRENINGU DRAMATYCZNEGO
Dotychczasowe rozważania na temat ekspresji i jej funkcji w kształtowaniu osobowości twórczej, a także możliwości badania i kształcenia zdolności przy pomocy ekspresji i treningu dramatycznego stały się zachętą do przeprowadzenia badań i wysnucia wniosków ułatwiających prowadzenie dyskusji wokół tego problemu.

>>> [link widoczny dla zalogowanych]

* JAK ROZWINĄĆ SIĘ TWÓRCZO ? – TESTY I ĆWICZENIA
Można założyć, że zwiększać się będzie coraz bardziej występowanie nowych dla człowieka sytuacji i problemów, w których niezbędne będzie twórcze zachowanie. Przyjęcie tego założenia czynić powinno bardziej pożądanym wprowadzenie takich form zajęć, które zwiększają możliwości twórcze człowieka.

>>> [link widoczny dla zalogowanych]
. .